شعر یزد از شاعر یزدی رواست

خداوندا « شبِ یلدا » به « یلدای خداوندی » است شب فردای رفت از غم به شادی و به لبخندی است « شبی تاریک و بیم موج و گردابی چنین حائل » تو گوئی راهها بسته ست ، هر راهی به دربندی است نه راه پیش ، نه راه پس ، نه امیدی به هرکرکس خدایا بهر چه در بند ؟! گشایم پا ! به هر فندی است زدستم رفته صبر و طاقت و امٌید ؛ بس نومید گمانم این شبی دهساله یا چندین ده و اندی است منم با جمعی از روشنگرانِ پاکدل ، عاقل همه صبر تو را دارند ؛ کاین عین خردمندی است دلی نورانی از یاران این وبلاگ در وامم ادایش نیست آسان ، لطف خالوئی و فرزندی است نه من را در شکنجه بین ! نه شعرم را سکنجه بین که هر گویش ، اگر لطف تو باشد ، شکٌر و قندی است خداوندا شبت را روز گردان بر چنین یاران مرا هادی شو و بهبود حالی کن به هر پندی است , ...ادامه مطلب