شعر یزد از شاعر یزدی رواست

کوروش بیا ! کوروش بیا ! من که نمیدانم که ئی ؟ گویند غیرت داشتی ... ... امٌا نه آنکه در خِرَد ، خود را خدا پنداشتی ! کآنروز چون امروز هم  هر حاکم خرده توان ، خودرا خدا پنداشتی ! : ( من عقل کلٌ عالمم !!! ) ... کوروش بیا ! من که نمیدانم که ئی گویند دانائی تو عین توانائی بُده ست آینده بین و هر زمان ، اندیشه ی آینده را     آنکه بسازد زندگی       و نه بکوبد هر سرا... کوروش بیا ! من که نمی دانم که ئی  گویند امٌا بوده ای : یک قهرمان ، شاه جهان ! ای که جهانشاهی به تو     زیبنده بود       و فخر ما کوروش بیا  دانم که ئی تو قهرمان عالمی  با اینهمه : یک راستگو یک دادگر یک مهربان ؛ حتی برای دشمنان ! « آنکه بسازد زندگی ، و نه بکوبد » بنده را ! یک پهلوان !   پیغمبری کوروش ! بیا ! , ...ادامه مطلب