تشویق سلاطین به دادگری
توسط نخبگان جامعه
درست است كه عدالت از بالا به پائین جامعه سرایت می كند ؛ اما این نیز درست است كه استبداد ذاتی و عادی در یك جامعه نیز می تواند سبب اصلی ظهور حكام مستبد در آن جامعه باشد . كدام یك از اعضاء فلان جامعه یا از آحاد مردم ممكن است به قدرت برسند و خودكامگی نكنند ؟ .
حال روش مقابله با این استبداد از بالا چگونه است ؟ :
1 - مبارزه از بیرون از حكومت ، چون ابومسلم خراسانی - محمدرضا خان بافقی - فرخی یزدی - و..
2 - مبارزه از درون حكومت ، مثل مبارزات برمكیان تا شاید وحشی بافقی و..
اشعار وحشی در مدح از میر میران را البته می توان « مدیحه » خواند ؛ اما به تفسیر دیگری می توانند همچنین تشویق میرمیران ، و اعضاء حكومت وی ، به دادگری محسوب شوند .
در واقع وحشی بافقی در این مورد خواه نا خواه نظریٌه دیكتاتوری عادل یا دیكتاتوری صالح را ارج می نهد ، امر به ظاهر می كند و فرض را برعدالت حاكم می گذارد تا وی تشویق شده در اثبات این فرض بكوشد :
در زمان عدالت تو كه هست
شوهر شیرماده آهوی نر
مادری كرد گرگ ماده و شد
دایه برٌه های بی مادر
یا این شعر :
دست انصاف تو آن كرد كه در پای حمام
حلقه دیده باز است چو زرین خلخال
و یا این شعر :
زبرج عدلش از خورشید بر باغ جهان تابد
به بازار آورد گل باغبان در بهمن و آبان
فتاده گرگ را با میش در ایام او وصلت
صدای نغمه صور است و آواز نی چوپان
برای بكتاش بیك ، حاكم كرمان ، نیز سروده است :
جهان مكرمت بكتاش بیك عادل باذل
كه دانش مصدر عدل است و جانش مظهر احسان
شعر یزد از شاعر یزدی رواست...
برچسب : وحشی بافقی , بی عدالتی , جامعه صفوی , شهر یزد, نویسنده : علیرضا آیت اللهی poemiran بازدید : 944