بنظرمن :
ما در یک دوره ی ابتذال شعری بسر می بریم :
انحراف از ادبیات و اجتماعیات و اصلاح و توسعه ی فرهنگی...
امتداد چند و چندین ساله ی موهوم سرائی ، مدیحه سرائی ، مرثیه سرائی ، و نوحه سرائی !.
از منظومه سرائی های نا مشعورانِ بی اشعار تا عبارت نویسی های مالیخولیائی .
انحراف از محتوا ، هدف ، و فایده اجتماعی و مثبت شعر با انحراف اذهانِ نسل جوان به سوی شکل گرائی افراطی ...
یا « مضحک قلمی » وحشتناکی بنام موج نو !
مسلما" در این میان مامورانی وجود دارند که احساسات پاک جوانان ما را به سوی منافع خود و اربابانشان سوق می دهند ؛ و
عصر ظلمت
را تحقق می بخشند .
شعر باید شعر باشد...
... در خدمت توسعه ی اجتماعی و اعتلای فرهنگ جامعه باشد .
شعر یزد از شاعر یزدی رواست...
برچسب : نویسنده : علیرضا آیت اللهی poemiran بازدید : 836